De foto toont de SVV selectie aan het begin van 1990. Het laatste seizoen waarin de club nog als zelfstandige profvereniging op het veld stond. De gezichten vormen een doorsnede van talent, ervaring en karakter. Het elftal poseert alsof het een gewone start van een nieuw voetbaljaar is, maar achteraf gezien draagt dit beeld het gewicht van een einde dat toen nog niet hardop werd uitgesproken.

Achteraan staan Peter Barendse, Orlando Trustfull, Warry van Wattum, Jerry Simons, Michel Vonk, Eddy Ridderhof en Jerry Cooke. Namen die later uiteenlopende kanten op zouden gaan. Trustfull groeide uit tot international. Vonk bouwde een loopbaan in de Eredivisie en de Premier League. Anderen bleven dichter bij de regionale voetbalgrond waar SVV zijn kracht vond. In het midden staan tussen stafleden Wim Jansen, Jan van Heijningen en Peter van Velzen onder anderen Keje Molenaar, Errol Refos, Virgil Breetveld, Jimmy Simons, Dean Gorre, Lloyd Kameron en Zier Tebbenhoff. Voorin zitten Jan Mulder, Maarten Admodikoro, Carlo L’Ami, hoofdtrainer Dick Advocaat, Joop Hiele, Los Luhukay en Marcel van der Net.

In enkele carrières resoneert de geschiedenis van het Nederlandse voetbal. Advocaat stond nog aan het begin van zijn weg naar internationale bekendheid. Molenaar had al Ajax, Feyenoord en het nationale elftal achter zich en nam die bagage mee naar Schiedam. Joop Hiele bracht zijn jarenlange ervaring als Feyenoord-doelman naar deze groep. Dean Gorre zou later een stabiele Eredivisiespeler worden. Orlando Trustfull brak door richting het hoogste niveau. Het zijn herkenbare namen die tegelijk laten zien hoe stevig SVV in de voetbalwereld was ingebed.

Op de foto is niets te zien van wat komen zou. Geen spoor van de onrust die later zou leiden tot het verdwijnen van SVV uit het betaalde voetbal. Toch ligt dat gevoel nu als een dunne laag over iedere blik. Alsof je weet dat de stilte op Harga nooit meer hetzelfde zou worden. Niet de hectiek van een stadion dat volliep op vrijdagavond. Niet de nabijheid van de spelers, die hier nog eenvoudig en tastbaar aanwezig zijn. Het profvoetbal verdween uit Schiedam en met die verandering verdween ook iets dat moeilijk te benoemen is. Een ritme. Een herkenbare klank. Een vanzelfsprekendheid.

Deze elftalfoto is daarom meer dan een jaaropname. Het is een herinneringspunt. Een moment waarop SVV nog meedraaide in het nationale voetbal en waarin spelers en stafleden nog niet wisten dat ze deel uitmaakten van een laatste hoofdstuk. Het gevoel dat toen vanzelf sprak, krijgt achteraf een andere kleur. Het blijft jammer dat het profvoetbal op Harga verstomde. Zo verschrikkelijk jammer.